استاد محمدآصف رحمانی پارسی در ۲۷ میزان/ مهر ۱۳۴۳ در هرات به دنیا آمد. ایشان سالهای جوانی عمر خود را همراه با خیل مهاجران در ایران سپری کردند.
استاد رحمانی پارسی از پيشگامان نسل جوان شعر مهاجرت افغانستان در ايران است و در کنار چند چهرهی انگشتشمار دیگر در پایهگذاری شعر مقاومت آن روزگار تأثیر فراوانی بر شاعران پس از خود گذاشت.
استاد رحمانی در تشکیل انجمنهای مهاجران در ایران نقش داشت و در بیش از بیست سال گذشته پس از بازگشت به هرات با نهادهای ادبی، مانند انجمن ادبی هرات، انجمن ادبی فدایی هروی، خانهی ادبیات جوان، جلسهی نقد سیمرغ و… همکاری نزدیک داشت و از این طریق تجربیات خود را با شاعران جوان به اشتراک گذاشت.
استاد رحمانی مؤسس انتشارات فدایی هروی است.
از ایشان تا کنون سه دفتر شعر به نامهای سیب و فریب، آدلارام و جان محبوب منتشر شده است.
كتاب «شعر مقاومت افغانستان» نیز کاری است که به صورت مشترک با استاد محمدكاظم كاظمی در سال ۱۳۶۹در ايران چاپ شده است.
استاد پارسی فعلاً در هرات زندگی میکند
….
نمونهی شعر
آفتاب آينهی ماست، اگر بگذارند
صبح پشت در فرداست، اگر بگذارند
خشكسالی به سر آمد، نفس تازه خوشست
وقت نوشيدن درياست، اگر بگذارند
همزباني گره از مشكل ما نگشايد
همدلی حل معماست، اگر بگذارند
تا به كي داغ سكوت لب مردم باقیست؟
فصل جوشيدن غوغاست، اگر بگذارند
خستهام خسته، از اوضاع ملالآور شهر
فرصت دامن صحراست اگر بگذارند
بي تكلف به شما شعر سرودم، مردم
حرف ما حرف دل ماست اگر بگذارند
ميكشم ديده به خاك قدم همتشان
اهل قدرت، قدم راست اگر بگذارند
گرچه تنگست فضا، خون قلم در جوشست
ما نگفتيم، هويداست اگر بگذارند
عشق آزادهی من! باز نما پنجره را
ديدن روی تو زيباست اگر بگذارند
بعد از آن غربت تلخی كه تحمل كرديم
جادهی گمشده پيداست اگر بگذارند
چهره بگشای تو ای شاهد آزادی و عشق!
ديده مشتاق تماشاست، اگر بگذارند
زادهی شهر سيه موی و جلالی هستيم
عاشقی باب دل ماست اگر بگذارند
محمد آصف رحمانی پارسی
آدرس کوتاه : www.parsibaan.com/?p=999
