تهیهکننده: سیدمختار حسینی
قطبی کرام، زادهی 27قوس/آذر 1311/ 18دسامبر 1932 در ناحیهی عینی استان سغد تاجیکستان است. او از دانشکدهی آموزگاری شهر دوشنبه فارغالتحصیل گردید و چونان آموزگار مدرسه مدتی تدریس کرد. او مدتی بهعنوان کارمند روزنامهی ناحیهی عینی به فعالیتهای روزنامهنگاری اشتغال داشت و زمانی کارمند مجلهی «شرق سرخ» بود که بعدها به نام «صدای شرق» تغییر نام داد. قطبی کرام همچنین در ادارههای انتشارات عرفان و ادب تاجیکستان کار کرد و جایزهی ادبی رودکی را نیز از آن خود ساخت. سرانجام این شاعر مردمی تاجیک بهتاریخ 4 عقرب/ آبان 1374 در شهر دوشنبه وفات یافت.
قطبی کرام بهعنوان شاعری مردمی شناخته میشود و محتوای شعرهایش بیشتر در بارهی وطن، انساندوستی، راستی، پاکی، ملتدوستی و مفاهیمی از این دست است. از جملهی آثار انتشاریافتهی او میتوان از این کتابها یاد کرد: «پرواز مهر (1962)، بوی نان (1964)، الهام (1967)، ریزِ کوهسار (1971)، چشم دل (1976)، خاک پیوندی (1974)، پل سنگین (1980)، جام نور (1983) یاد کرد که همه در شهر دوشنبه تاجیکستان چاپ و نشر شدهاند. همچنان «از گل و خاک و شعلهی آتش» و کتاب «… یار میآید» از جملهی مجموعههای گزیدهی شعرهای قطبی کرام است که با الفبای فارسی در سالهای 1398 و 1399 در ایران چاپ شدهاند.
نمونهی کلام:
بوی نان
سالهایی که وطن در حفظ نام و ننگ بود
تنگ حال خلق، از دست بلای جنگ بود
در همان ایام در یک روز پرفیض بهار
گشنگی با دست شخشولش ربود از من قرار
با دل خالی سر پر آرزو بشتافتم
سفره و دیگ و طبقها را سراسر کافتم
دست بردم آن زمان بر صندوق چوبینمان
بر مشامم ناگهان از دور آمد بوی نان
من از آن بو، نشئهی نو، قوهی نو یافتم
چپّه گردان کرده صندق را به سوزن کافتم
ریزهی نانی نبود آنجا و لیکن بوی نان
داد بر جانم حلاوت، داد بر جسمم روان
جنگ آخر گشت، اهل کشورم مسرور شد
خانهها از ناز و نعمت پر شد و معمور شد
من کلان گشتم کنون عالم رسد بر داد من
لیک آن بوی معطّر کی رود از یاد من
یادداشت: شخشول: زمخت و بسیارکار کرده.
آدرس کوتاه : www.parsibaan.com/?p=1399