یاد یار مهربان

تهیه‌کننده: سیدمختار حسینی

غفار میرزا در سال 1308ه‍.ش./ 1929م. در خاولینگ ولایت ختلان زاده شد و آموزش‌های ابتدایی را در همان‌جا فراگرفت. او در سال 1328/ 1949 از دانشگاه آموزگاری کولاب از رشته‌ی زبان وادبیات فارسی، فارغ‌التحصیل گردید. غفارمیرزا مدتی با روزنامه‌های کولاب و خاولینگ همکاری داشت و سپس به دوشنبه رفت و در آن‌جا نیز به همکاری خود با روزنامه‌ها ادامه داد. او هم‌چنان عضویت اتفاق نویسندگان تاجیکستان را به‌دست آورد. اشعار میرزا به زبان‌های روسی، ترکی، آذربایجانی، ازبکی، قرقیزی، ارمنی و ترکمنی ترجمه شده است. خود وی نیز آثار برخی از نویسندگان روسی را به پارسی برگردان کرده است. غفارمیرزا در عرصه‌ی شعر بیش‌تر به سرودن برای کودکان توجه کرده است و از آثار او در این راستا، می‌توان از: «برّه‌چه روید از زمین»، «سنگادَوَک» (دم‌جنبانک)، «یک تحفه‌ی میده‌یک»، «چهل‌دختران»، «گنجشگک» و «یک قطره آفتاب» نام برد. برخی از آثار غفارمیرزا برای بزرگ‌سالان از این قرار است: «از صمیم دل»، «هزار رحمت»، «تاج دولت»، «دل بر کف دست»، «از گهواره تا میدان»، «نار و نور»، «فرزند حکومت»، «چهل و چهار چراغ».

نمونه‌ی شعر:

وطن

دل به‌غم وطن فگار من نکنم که می‌کند

جان به ره وطن نثار من نکنم که می‌کند

در بد و نیک او شریک من نشوم که می‌شود

حفظ و وفای او شعار من نکنم که می‌کند

مژده به انتظارها من نبرم که می‌برد

جمله دوای چشم‌چار من نکنم که می‌کند

نان حلال عمر را من نخورم که می‌خورد

وز عمل خود افتخار من نکنم که می‌کند

دل به‌غم وطن فگار من نکنم که می‌کند

جان به ره وطن نثار من نکنم که می‌کند