سلامت رجباوا مشهور به هدیه بخارایی شاعر و سخنور محبوب بخارای شریف!
بانو سلامت رجباوا متخلص به هدیه در ۱۷ آگست سال ۱۹۴۸ در یک خانوادهی پزشک حربی در شهر بخارای شریف زاده شد. از سال ۱۹۶۶ در شعبهی زبان و ادبیات فارسی دانشکدهی آموزگاری سمرقند به نام صدرالدین عینی تحصیلاتش را ادامه داد. او پس از ختم شعبهی غایبانهی تحصیلات تکمیلی دانشگاه دولتی تاشکند (سال ۱۹۷۴) در بخش بخارایِ دانشکدهی پلیتخنیک تاشکند به صفت آموزگار بخش فلسفه به کار شروع کرد. هدیه بخارایی در سال ۱۹۹۷ در پژوهشگاه فلسفه و حقوق اکادمی علوم ازبکستان با نوشتن و دفاع رسالهی خویش در مورد «مسائل فلسفی معرفتپروری در آثار میرزا سراج الدین حکیم بخارایی» به درجهی نامزد علوم فلسفه نایل گردیدند. تا کنون از هدیه بخارایی مجموعههای شعری زیر اقبال چاپ یافته اند:
«به خاکت پا نِهم با نام یزدان» (۲۰۰۲)، «کشور دل» (۲۰۰۸)، «نبض زندگی» (۲۰۱۰)، «عشق هستیزا» (۲۰۱۱)، «ستاره امید» (۲۰۱۴)، «معراج» (۲۰۱۷) و «بارگاه نور» (۲۰۱۹) نمونههای اشعار بانو هدیه بخارایی در روزنامهها و مجلات فارسی زبان انتشار یافته است. اینک نمونهی کلام او خدمت خوانندگان گرامی پیشکش میشود:
من ندای این زمینم!…
صبح صادق میدمد با نور آتشبار عشق
تا سما آغوش بگشاید، نوازد تار عشق
عاشقی را از فلک آموخت انسان از ازل
صورت و هم سیرت عالم، که باشد کار عشق
***
عشق کیهانیِ پاکی دِه خدایا بر منم
نور معنی را بپاشم از چراغ روشنم
قلب خوابآلود شب بیدار سازم با جرس
بر دل بسمل عاشق جان ببخشم یک نفس
***
عالمی از نو بسازم، عالمی را اینچنین
تا ز خصم بیمروت پاک گردد این زمین
لازمش هرگز نیاید نی یراق و نی سلاح
از دل مادر نخیزد نالهای یا دود آه!
***
من ندای این زمینم، ای خدای عالمی
قدرت پاکی بده بر جسم و جان آدمی!
از قدومش لاله روید، از دلش مهر و ضیا
ذرهای از او نرنجد هیچ موری و گیاه!
آدرس کوتاه : www.parsibaan.com/?p=955
