نگارنده: صادق ایزدی گنابادی فرستاده

پنجاه و هفت سال پیش در چنین روزی در شهر هرات افغانستان محمد کاظم کاظمی شاعر مجموعه‌های “خشت و سنگ”، “پیاده امده بودم” و “شمشیر و جغرافیا”  متولد شد که من این تولد را تولد یکی از جلوه‌ها  و مصادیق  اخلاق و مرام پسندیده می‌دانم
محمد کاظم کاظمی در حوزه.ی نقد، زبان‌شناسی،  ویرایش،  شعر، بیدل شناسی و رسانه  جایگاه ممتاز و برجسته‌ای دارد که هرکدام در جای  خود مهم و بسیار با ارزش است و در هریک از این زمینه‌ها آثار فاخری از وی در دست‌رس جامعه‌ی فرهنگی ایران و افغانستان قرار گرفته است؛ اما در کنار همه‌ی این قابلیت‌ها  و دستاوردهای محمد کاظم کاظمی بهره‌مندی او از اخلاق پسندیده را باید جداگانه نگریست.
محمدکاظم کاظمی منصف است. این انصاف  بر قلم او نیز جاری است او در نقد شعر و  شرایط اجتماعی جانب انصاف را رعایت می‌کند و از این جاده خارج نمی‌شود
بارها شده که از تنگناهای ایجاد شده برای مهاجرین افغانستانی گلایه کرده است؛ اما در کنار این گلایه‌ها اگر گشایشی هم صورت گرفته است ان را نیز گفته است
محمدکاظم کاظمی نوع دوست است و  در برابر رنج دیگران نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد.
محمد‌کاظم کاظمی اهل مرید پروری و محفل سازی نیست او با همه شاعران و فرهیختگان از  هر نحله‌ای دلی پاک و صاف دارد اهل سخن چینی و زیر آب‌زنی و پشت سر گویی  نیست چیزی که متأسفانه امروز بسیار باب شده است و حتی در میان بزرگانی در گذشته هم رسم بوده است.
جایی خواندم که در ابتدای بیرون امدن کلیدر احمد شاملو در یک محفل رسمی از این کتاب بسیار تعریف کرده است و بعد از چند روز در یک محفل دوستانه گفته است نود درصد کلیدر توصیفات بیهوده و چرت است
محمدکاظم کاظمی چشم‌پاک و نجیب است؛ متواضع و فرو تن است؛ منظم و دقیق است و بسیار در مورد وظایف خود مسؤولانه عمل می‌کند
محمدکاظم کاظمی اهل تجملات و ظاهر سازی نیست
او به‌شدت کشور خود را دوست می‌دارد تا جایی که بیش‌تر محتوای شعرش را به مردمان این سر زمین اختصاص داده است.
در کنار عشق به افغانستان ایران را نیز دوست دارد. همیشه نگران است که مبادا تنگناهای ایجادشده در ایران به پیوند دو ملت آسیب برساند.
و اما امیدوارم که محمدکاظم کاظمی سال‌های سال را به‌خوبی و خوشی بگذراند. وجود  چنین افرادی که بتوان به آن‌ها اعتماد کرد غنیمتی است که هرجا و هر زمان  یافت نمی‌شود.