بهرام فیروز

بهرام فیروز زاده‌ی 9عقرب/ آبان 1318 در ناحیه‌ی نورعطای ولایت سمرقند یکی از خاستگاه‌های زبان پارسی است. فیروز در سال 1335ه‍.خ./1956م. از دانشگاه آموزگاری سمرقند فارغ‌التحصیل گردید و در سال 1340/1962 در دانشگاه دولتی خجند آموزش‌هایش را به فرجام رساند و به‌عنوان عضو دانشگاه مذکور، رادیوی تاجیکستان، روزنامه‌ی جوانان تاجیکستان، مجله‌ی صدای شرق، سازمان نشر معارف و سرانجام به عنوان سردبیر مجله‌ی سیحون در خجند، کار کرد.

از آثار شعری بهرام فیروز می‌توان از «رازهای مهتاب‌شب»، «تفت دل» و «سلسله» نام برد که همه در شهر دوشنبه تاجیکستان چاپ و نشر شدند. از رمان‌ها و داستان‌های فیروز هم می‌توان از «پی ستاره»، «قصه‌ی رخساره»، «گنج در ویرانه»، «تو تنها نیستی»، «تار و پود» و «اگر وی مرد می‌بود» می‌توان نام برد.

نمونه‌ی شعر:

عاشقم ای دیار کوهستان

عاشق نغمه‌های چوپانت

عاشق دست و زحمت دهقان

عاشق سرگذشت پیرانت

خواهمت ای دیار بی‌همتا

نه برای بهار «درواز»ت

نه به حسن تموز سیحونت

تیره ماهان وخش ممتازت

عاشقم ای دیار حسن‌آباد

نه برای فتوح افلاکت

نه به یاد گدشته‌ی ناشاد