نام اثر: صنمِ گریزپا
نویسنده: محمدافسر رهبین
ناشر: انتشارات امیری
سومین اثر پژوهشی محمد افسر رهبین، از سوی انتشارات امیری در قطع وزیری چاپ و منتشر گردیده است. پیش از این؛ دو اثر دیگر: «رند شیراز و طوطی هند» و «دگرگونی غزل در کارگاه بینش سنایی» در گستره‌ی پژوهش‌های شعر و ادبیات عرفانی از رهبین منتشر گردیده اند.
صنم گریزپا، در ۱۳۱ صفحه، هفت فصل زیرین را در بردارد:
۱ـ شیخی که سلطان بود
۲ـ آن یار نیستانی
۳ـ شهید بانوی همشهری و هفت خوان عشق
۴ـ شمس هنرپرداز
۵ـ جنون آباد
۶ـ خانقاهِ عشق
۷ـ صنم، صنمِ گریزپا
فصل نخست (شیخی که سلطان بود) پیرامون زندگی شیخ بهاء ولد و زایش مولانا تا روزگار نوجوانی او، وانگاه کوچ کردن از بلخ تا اقامت در قونیه و سرانجام پدرود شیخ بهاء ولد، به گونه‌ی روایی و داستانی نگاشته شده است.
سپس در فصل دوم (آن یار نیستانی) پیرامون مولانا و ویژگی‌های شخصیت او، در بخشِ «شهید بانوی همشهری» از رابعه‌ی بلخی و روح عرفانی در شعر او، آنگاه در «شمس هنرپرداز» به انقلاب شمسی پرداخته شده است. در بخشِ«جنون آباد» نویسنده به چند و چون جنون و دیوانگی در فرهنگ عرفانی پرداخته است و از «دیوانه شدن» و «سلسله بند شدن» مولانا سخن گفته است.
صنم صنمِ گریزپا؛ که بیشتر روی غزل معروف حضرت مولانا با مطلع؛ (بروید ای حریفان بکشید یار مارا + به من آورید یک دم صنمِ گریزپا را) می‌چرخد، پیرامون تعبیرها از «صنم» و «بت» در ادبیات پارسی و کاربرد استعاری آن در ادبیات عرفانی، توضیحات گسترده و مبسوط رفته است. تا آن جا که ترکیب «صنم خدا» به عنوان یک تعبیر عرفانی در نزد عارف شاعران شناخته شده است.